NaNa: Jaka jest twoja ulubiona książka?
Klaudia: Lubie naprawdę wiele książek, każda jest na swój sposób wyjątkowa. Uwielbiam twórczość Edwarda Stachury i Janka Rybowicza ale gdybym miała wybrać tylko jedną zdecydowanie byłby to „Mistrz i Małgorzata” Michiła Bułhakowa. Historie z tej książki poznałam będąc na przedstawieniu w teatrze. tak bardzo mi się spodobało, że od razu sięgnęłam po książkę. Przeczytałam ja z 6 razy i niektóre fragmenty znam na pamięć :) Dopiero w liceum poznałam drugie dno tej książki i odniesienia do czasów współczesnych autora. to było jak poznanie tej książki na nowo.
N: Od jak dawna interesujesz się rzeczami o których piszesz na blogu?
K: Sztuka towarzyszyła mi od dziecka, od zawsze wolałam kredki i farby niż zabawę lalkami. Jeśli już bawiłam się lalkami to szyłam im ubranka więc siłą rzeczy to też jest pewna forma sztuki ;) Kiedy zaczęłam szkołę podstawową od razu zapisałam się na zajęcia plastyczne. tak to się ciągnie do tej pory...
N: Skąd pomysł na bloga?
K: Chciałam udostępniać moje prace w internecie i mieć większy kontakt z ludźmi z podobna pasją, z którymi mogę dzielić się doświadczeniem, prosić o radę itd. udostępniałam rysunki na innych zagranicznych stronach takich jak deviantart ale polacy tam giną. stwierdziłam że zwykły blog będzie lepszy i miałam racje :) dzięki niemu poznałam naprawdę wiele niesamowitych osób pełnych pasji i miłości do tego co robią
N: Czego się najbardziej boisz? *chodzi o ogólny strach*
K: Od dziecka bałam się ciemności. niby taki banalny strach a do tej pory nie wyrosłam z niego do końca i źle się czuje w mroku. z wiekiem doszły inne lęki... przed samotnością, odrzuceniem, śmiercią bliskich mi osób...
N: Jakie masz plany na przyszłość co do bloga?
K: Na pewno będę go rozwijać i wstawiać kolejne posty kiedy tylko będę mieć czas. to nie jest takie proste podczas codziennego natłoku obowiązków. niektóre rysunki zajmują naprawdę dużo czasu, na przykład jeden skończyłam dopiero po 3 i pól miesiąca od rozpoczęcia. planuje też co jakiś czas wstawiać fotografie która tez się bardzo interesuję. nie chce się ograniczać tylko do rysunku i malarstwa, zdjęcia to też rodzaj sztuki. poza tym będę miała pretekst żeby w końcu poćwiczyć edycję zdjęć i częściej wychodzić z aparatem w teren by zrobić jakieś fajne zdjęcia na bloga.
N: A jakie masz ogólnie do siebie plany?
K: Nie mam pojęcia szczerze mówiąc. życie pisze różne scenariusze na które często nie mamy wpływu. najważniejsze dla mnie to być szczęśliwym, a szczęście to nie konkretna praca czy mieszkanie w danym miejscu.
N: Czym się zajmujesz - pracujesz, uczysz się?
K: Studiuję... nie zgadniesz co! ... Matematykę :D hehe kto by się spodziewał ze artystka może też być matematykiem ;) ale nie zdajesz sobie sprawy jak dużo matematyka i fizyka maja wspólnego ze sztuka a szczególnie z fotografią. na przykład złoty podział, ciąg fibonacziego do komponowania rysunków i zdjęć, albo optyka jako dział fizyki do zrozumienia działania aparatu itd...
N: Zaczęło się od tego bloga czy wcześniej miałaś coś jeszcze?
K: Jako smarkula z gimnazjum a może nawet z podstawówki zaczęłam pisać bloga o swoim życiu. chciałam być mega popularna, mieć tysiące wejść i komentarzy. tak naprawdę nigdy żadnego komentarza nie dostałam. pisałam o codziennych sprawach w szkole, kto się z kim pokłócił, kto się w kim podkochuje itd. stwierdziłam że to wielkiego sensu nie ma ale... zachowałam to wszystko w formie prywatnego pamiętnika który pisze do tej pory.
N: Masz kogoś na kim się wzorujesz (w pisaniu bloga, lub w rysowaniu etc?)
K: W każdej dziedzinie sztuki jest mnóstwo artystów polskich i zagranicznych którzy są dla mnie wielką inspiracją ale staram się ich nie naśladować i nie wzorować za bardzo. Bo wiem ze nie będę taka jak oni, chce być sobą i tworzyć po swojemu :) hm... może kiedyś napisze post o kilku artystach których podziwiam. dzięki za podsuniecie pomysłu ;)
N: Napisz o sobie dwie prawdy i jedno kłamstwo
K: - kiedy bylam mala próbowałam sprawdzić czy można użyć parasola zamiast spadochronu skaczac z murka :D
- kiedy bylam mala pomalowalam sciane na rozowo i sie wystraszylam ze dostane lanie. wiec chcialam zamalowac to biala plakatowka, plama zrobila sie jeszcze wieksza :D
- kiedy byłam mała podlałam sztuczne kwiatki żeby nie uschły :D
Odgadliście które to kłamstwo? Mi się udało za pierwszym razem ^^
Dziękuje Klaudii za udzielenie wywiadu - jeszcze raz zapraszam na jej bloga - ślicznie rysuje i pisze po prostu z sensem :) Widać że nie jest już to pamiętnikowy blog z podstawówki :D
Przypominam wam jeszcze raz o możliwości podsyłania swoich blogów pod postami ^^ Może następny wywiad będzie właśnie z kimś z was?
Bardzo ci dziekuje za wywiad! to byla prawdzila przyjemnosc dla mnie :D mam nadzieje ze nie braknie ci inspirujacych ludzi do kolejnych rozmow i wywiadow :)
OdpowiedzUsuń